Feni betekent Gevonden!

Disclaimer: Waarschuwing! Niet alle dieren overleven hun beproeving en sommige van de onderstaande foto's kunnen verontrustende beelden bevatten.

Paramaribo, 18 maart 2016

Gisteren voelde ik me depressief en leeggelopen. Iets wat niet al te vaak gebeurt. Mijn geest voelde zich gekwetst en gebroken. Ik vroeg me af, waarom ik ooit heb besloten om te werken in de rehabilitatie van dieren, omdat het omgaan met de gevallen van dierenmishandeling keer op keer diep in mijn ziel is doorgedrongen.

De avond ervoor, woensdagavond, kreeg ik een zwaar gewonde mannelijke drieteenige luiaard. Hij werd gebracht door Kashmindra, een aardige dame die hem ergens op straat in haar buurt vond. Een wijk ver van het stadscentrum, maar ze wilde hem zo snel mogelijk helpen, en hoewel het laat was, besloot ze naar de stad te rijden en kwam ze rond 22.30 uur bij mij thuis terecht. Luiaards hebben een dikke vacht, en ik kon zien dat de wonden ernstig waren, maar ik kon niet beoordelen hoe ernstig. Het dier klaagde niet toen ik hem ophaalde en in een bad stopte. Hij had gegeten van de bladeren van de tak waaraan hij met zijn gezonde arm en voet wanhopig vasthield. Ik heb Kashmindra wat vragen gesteld over het dier. Ze had hem Feni genoemd. "Feni," zei ze, "omdat ik hem gevonden heb en Feni betekent gevonden." Nadat Kasjmindra was vertrokken, heb ik Feni in de grote kantoorruimte gezet. Eerder die dag had ik wat vruchten geoogst die drie- teenige luiaards echt leuk vinden, en ik heb hem er een gegeven. Hij begon meteen te eten, en ik plaatste zijn foto met een bijschrift waarin stond dat hij de wil had om te overleven.
Toen ik wakker werd, ging ik naar het kantoor om te zien hoe het met Feni ging. Hij hing daarbinnen, en had het fruit op. Een dier dat eet is altijd een goed teken in mijn vak. Zodra Rischmie aankwam, vertelde ik haar dat ik met Feni naar de dierenarts ging. Ik was vroeg, en binnen een paar minuten werd ik naar een van de behandelkamers gebracht, waar Audrey een eerste snel onderzoek deed. Vanwege de dikke vacht zouden we het dier echter moeten scheren, zodat de wonden beter kunnen worden beoordeeld en behandeld. Feni was verdoofd en sliep binnen enkele minuten, terwijl ik het haar rond de wonden begon weg te knippen. Na het wegknippen van de haren, zouden we de resterende haren scheren. Terwijl ik aan het werk was, begon ik te zien hoe diep de verwondingen waren en dacht ik dat het lang zou duren om te genezen. Ik heb de dierentechnici gezegd dat ze zich niet te veel moesten scheren, omdat het maar langzaam terug zou groeien.

Toen Audrey terugkwam, was ze geschokt door de ernst van de wonden. Audrey beschreef ze als "diepe open breuken midden in het dijbeen en midden in het opperarmbeen", dat zijn diepe snijwonden op het linkerbeen en de arm, twee in elk, twee recht door het bot, pezen op het linkerbeen doorgesneden. Rechter onderarmklauw, de vingers gedeeltelijk afgehakt. Linker onderarmklauw, twee vingers afgehakt bij het nagelbed, één vinger nog intact.

Ze vertelde me dat ze de osteosynthese niet kon uitvoeren, die in feite een pen door het bot steekt om de breuk te repareren. Ze raadde me aan om dit dier te laten gaan, want zelfs als het genezen zou zijn, zou hij nooit meer zijn linkerarm en -poot kunnen gebruiken. Ik was nog niet overtuigd, omdat hij zo gezond was, en hij had me zo vertrouwd... We hebben Leontine gebeld, de dierenarts die een botoperatie zou kunnen uitvoeren. Nadat ze de omvang van de verwondingen had gehoord, adviseerde ze ook om het dier te laten inslapen. Ik heb opgehangen. Ik keek naar Feni, hij sliep zo onschuldig. Niet wetend dat ik deze beslissing moest nemen over de vraag of hij zou leven of sterven. Maar wat voor soort leven? De gedachten gingen door mijn hoofd. Hij was zo sterk, gezond... dat ik met hem en voor hem zou vechten. Toen keek ik nog eens naar zijn wonden. Met zijn trage metabolisme zou het heel lang duren om te genezen. En hij zou zijn linkerbeen en arm nooit meer kunnen gebruiken. Hij zou nooit meer een vrij leven kunnen leiden in de luifel. Ik keek weer op naar Audrey, die geduldig wachtte, en vertelde haar met een stemhete emotie dat ik hem zou laten gaan, omdat ik ook dacht dat het de beste beslissing zou zijn.

Disclaimer: Waarschuwing! SCROLL NIET NAAR BENEDEN VOOR HET GEVAL U GEVOELIG BENT VOOR ERNSTIG DIERENMISHANDELING DEZE FOTO'S BEVATTEN VERONTRUSTENDE BEELDEN.

….

….