Green Heritage Fund Suriname En Welttierschutzgesellschaft E.v. Hernieuwen Partnerschap

Eind maart hebben de Surinaamse en Duitse NGO- partners een nieuwe partnerschapovereenkomst getekend om het reddings- en rehabilitatiewerk met luiaards, miereneters en gordeldieren in Suriname voort te zetten. De nieuwe overeenkomst is deels een voortzetting van de eerste overeenkomst met Welttierschutzgesellschaft. De doelen zijn het redden, opvangen en rehabiliteren van deze typisch Zuid-Amerikaanse zoogdieren, en met de nieuwe omgeving in een professioneel opvangcentrum wordt nu de weg gebaand voor meer nadruk op andere elementen van de partnerschap zoals educatie en informatie, training en habitatbescherming. Het rehabilitatiecentrum zal de opvangopties voor wilde dieren in Suriname verbeteren. Het binnenkort officieel te openen reddingscentrum, ook wel het luiaardwellnesscentrum genoemd, garandeert professionele zorg in een natuurlijke omgeving met quarantaine- en behandelkamers, zodat trauma veroorzaakt door contact met mensen wordt geminimaliseerd, rehabilitatietijd wordt gereduceerd en overlevingskansen voor de luiaards, miereneters en gordeldieren worden verbeterd.

Professionalisering van de zorg

Het centrum zal worden bemand door een full-time manager, een full-time dierenverzorger en een part- time natuureducator geassisteerd door de altijd talrijke GHFS-vrijwilligers. De professionele medewerkers zullen verantwoordelijk zijn voor de dagelijkse bezigheden van het opvangcentrum, waarbij zij zorgen dat de dieren de juiste zorg krijgen – waarvoor het centrum beschikt over een intensive care unit, een dierenbehandelkamer en een speciale dierenkeuken – de faciliteiten en apparatuur onderhouden en interacties hebben met het publiek. Het personeel van het opvangcentrum zal in het bijzonder goede contacten bevorderen met de lokale gemeenschap. Aangezien het opvangcentrum op de eerste plaats er is voor de dieren, zal de natuureducator werken op part-time basis aangezien bezoekers slechts kunnen langskomen gedurende beperkte bezoekersuren.responsible for overseeing the day-to-day operations of the rescue center, ensuring that the animals receive proper care – for which the center is outfitted with an intensive care unit, an emergency care room and a special animal kitchen – maintaining facilities and equipment, and interacting with the public. In particular, the rescue center staff will foster good community relations. As the rescue center is first and foremost focused on the animals, the educator will work on a part-time basis as visitors will only be allowed to visit according to a restricted and limited visiting schedule.

Informatie en verhogen van bewustzijn

Het professioneel opvangcentrum zal ook dienen als educatiecentrum waar de bezoekers kunnen leren over de gevolgen van habitatverlies en conflictsituaties tussen mensen en wilde dieren. Door educatie te verschaffen over de dieren en hun levensgeschiedenis zal meer bewustzijn worden gecreëerd over de complexiteit van hun habitat en de voordelen die zij creëren voor mensen. Men zal ook informatie krijgen over de effecten van vervuiling en vernietiging van kustzwamp- en mangrovebossen voor dier en mens. Het behouden van bossen in het uitdijende urbane gebied zodat een groene corridor wordt gecreërd langs de kust is een van de oplossingen waarvoor GHFS zich inzet. Het educatiecentrum zal ook dienen als trainingslocatie voor jongeren en scholieren. Speciale aandacht zal worden gegeven aan de negatieve effecten van het maken van selfies met luiaards en wilde dieren. Op de lange termijn zal het educatiecentrum helpen een ethiek over natuurbehoud en welzijn van wilde dieren te creëren in Surinamers van alle leeftijden. emphasis will be put on the harmful effects of sloth and wildlife selfie tourism.In the long term the educational center will help establish a conservation and wildlife welfare ethic in Surinamese of all ages.

Training in de geneeskunde van luiaards

Welttierschutzgesellschaft ondersteunt een cursus in de geneeskunde van luiaards voor de professionals die GHFS helpen met hun behandeling zodat zij optimale zorg kunnen geven aan elk dier. Het metabolisme van luiaards en miereneters is zo anders dan van andere zoogdieren dat het geven van medische zorg gespecialiseerde training vereist. Dr. Claudia Brieva, een docent op het gebied van de geneeskunde van wilde dieren aan de Universidad Nacional de Colombia, gespecialiseerd in luiaards, zal de training verzorgen. De cursustheorie zal zich richten op de medische behandeling van luiaards, hun welzijn, medische parameters, en case studies zullen worden besproken. Het praktisch deel zal de werkelijke behandeling van een dier omvatten. De dierenartsen waarvoor deze training is bestemd zijn de dierenartsen die reeds werken met de GHFS en enkele die nieuw zijn wat de zorg van deze dieren betreft en die geen eerdere ervaring hebben met het werken met deze dieren. Dierenartsen werkzaam bij het Ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij zullen ook worden uitgenodigd.

Luiaard Actieplan

Binnen de looptijd van de overeenkomst zal een luiaard actieplan voor Suriname worden geïnitieerd. Luiaards, twee soorten in Suriname – Bradypus tridactylus enCholoepus didactylus– zijn volgens IUCN niet bedreigd. Echter, deze soorten zijn in de kustzone van Suriname bedreigd, in het bijzonder door habitatverlies, stropen, dieren- en wildvleeshandel en selfie-toerisme. Ondanks het feit dat het doden of vangen van luiaards voor wat voor doel dan ook in strijd is met nationale wetgeving. Jammer genoeg is er door institutionele, sociale en economische terugval toenemende druk, doordat de stads- en plattelandsbevolking natuurlijke hulpbronnen op niet- duurzame wijze exploiteren. Het resultaat van deze activiteiten is de eliminatie van wilde dieren uit onze bossen, waaronder luiaards, en de afname van geschikte habitat. En dat compromitteert op ernstige wijze het welzijn van luiaards en andere wilde dieren die hun habitat delen. Om deze zaken aan te pakken zal het luiaard actieplan voor Suriname zich richten op een analyse van belemmeringen voor de doelmatige bescherming van luiaards, een evaluatie van de status van luiaardpopulaties, een evaluatie van welzijn van luiaards in het wild, kijken naar strategische acties voor luiaardbescherming door middel van een bedreigingenanalyse en -ordening, het maken van een conceptueel model en het ontwikkelen van een interventiestrategie, evenals een monitoringplan. Dit luiaardactieplan zal dan het werk van GHFS in samenwerking met Natuurbeheer en andere partners richting geven en kan als model dienen voor andere actieplannen voor wilde dieren, zoals miereneters.

Workshop over het welzijn van wilde dieren

Samen met Welttierschutzgesellschaft zal een workshop over wilde dieren worden georganiseerd voor en met een breder publiek, waaronder Natuurbeheer, andere overheidsinstanties, andere dierenwelzijnsorganisaties, de private sector en andere geïnteresseerde belanghebbenden. Het doel van de workshop is om bewustzijn te creëren over het welzijn van wilde dieren, in het bijzonder met betrekking tot de soorten waarmee GHFS werkt, evenals meer in het algemeen voor alle soorten wilde dieren. Menselijke activiteiten of veranderingen in het milieu leiden tot welzijnskwesties voor wilde dieren. Hoe dit zich verhoudt tot bescherming, management en onderzoek zal ook besproken worden. Een rondetafelbespreking over praktische manieren waarop enkele van deze welzijnskwesties kunnen worden verminderd en voorkomen zal onderdeel vormen van deze workshop. De output van deze workshop in de vorm van een document zou de basis kunnen vormen voor het integreren van welzijn van wilde dieren in regels/regelgeving over specifieke menselijke activiteiten, zoals ontbossing.ractical approaches for the alleviation and prevention of some of these welfare problems will be part of this workshop. The output of this workshop in the form of a document could provide a basis for wildlife welfare considerations to be integrated in rules/regulations on specific human activities, such as deforestation.

Maatstaven voor succes

Het korte-termijn doel is om steeds betere zorg te geven aan zieke en verwonde luiaards, miereneters en gordeldieren. Aangezien het door menselijk handelen komt dat de dieren verweesd raken of in problemen geraken, is in de eerste plaats het opvangcentrum uitgerust zodat het gemiddeld 100 dieren per jaar kan redden, verzorgen, rehabiliteren en voorbereiden op het leven in het wild. Het lange-termijndoel van het rehabilitatiecentrum is om zichzelf overbodig te maken. Dit betekent dat de gemiddelde burger er zich van bewust is dat “wilde dieren in het wild horen”, wat betekent dat het centrum niet meer dan 50 dieren per jaar zou moeten ontvangen (een reductie van 50%) en dat de focus van het centrum steeds meer zou moeten zijn op educatie, onderzoek en bewustzijn. Een dergelijk succes zou tevens een groene corridor in de stad omvatten voor in-situ behoud en bescherming. The long-term goal of the rehabilitation center is to make itself superfluous. This means that the average citizen is aware that “wild animals belong in the wild”, meaning that the center should not receive more than 50 animals per year (reduction of 50%) and that the focus of the center will be increasingly on education, research and awareness. Such a success would include a green corridor in the city for in-situ conservation.