Het Verhaal Van 19 November

Voor sommigen van jullie is dit misschien maar een gewone dag.

Niet voor Groen Erfgoedfonds Suriname.

Deze dag herinnert ons aan een begin en een einde.

 Ik zal bij het begin beginnen.

Ik herinner me de eerste dag als vrijwilliger. Voordat het luiaardswellnesscentrum officieel werd geopend, was Monique's huis het revalidatie- en reddingscentrum. Op mijn eerste dag stelde Monique me voor aan alle "bewoners". Je had Lucas, Danitsha en...waar is 19 november?

Ik was zo in de war toen ik de naam "19 november" hoorde, dat ik geen idee had wie of wat Monique bedoelde...opeens vonden we haar op een plank tussen boeken en dossiers. 19 november, de luiaard.

Het verhaal van 19 november is zeer boeiend, bijna filmisch. Ze was een van de laatste luiaards die binnenkwam tijdens onze grote redding die begon op 20 oktober 2012 en eindigde op 19 november 2012, met 19 november!

Ze hield ervan zich op vreemde plaatsen te verstoppen; tussen boeken, onder een kachel, een bank, noem maar op! Als je de deur een paar minuten open zou laten staan, zou ze buiten in de mangoboom van de buurman zitten. Toen moest een van de vrijwilligers wachten tot ze naar beneden kwam, om haar weer naar binnen te brengen.

Ze was erg nieuwsgierig en behield haar wilde instinct, ook al werd ze zonder moeder opgevoed.

Haar favoriete voedsel waren de hibiscusbloemen, haar hele gezicht was geel, bedekt met de nectar van deze bloemen.

We hebben ons best gedaan om te zorgen voor alle luiaards die we hebben gered, maar het is erg uitdagend om de luiaards voor te bereiden op de natuur zonder een wilde omgeving om deze vaardigheden te oefenen.

In 2017 was ons luiaardswellnesscentrum klaar en werden al onze "bewoners" verhuisd naar Saramacca. Tijdens de grote verhuizing hebben we geobserveerd hoe de dieren in die omgeving zouden reageren alvorens ze te laten gaan. Na een tijdje werden alle dieren weer in het wild losgelaten. Inclusief onze lieve 19 november.

19 november bleef dicht bij ons, zodat we haar regelmatig konden zien. En na bijna een jaar kwam ze een stuk dichterbij, en we merkten dat ze een baby had. Een baby, die hopelijk niet zoals zij getuige hoeft te zijn van de verschrikkingen van de ontbossing.

Lieve 19 november,

Waar je ook bent, we denken aan je, je bent een echte ambassadeur van het bos. De reden waarom we doen wat we doen. Bedankt voor alles!

Liefs,

Het G.H.F.S Team